πολυκατηγόρητος

-η, -ο, Μ

αυτός που έχει κατηγορηθεί πολύ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -κατηγόρητος (< κατηγορῶ), πρβλ. ευ-κατηγόρητος].